Nieuwjaar!

Ondanks dat ik me had voorgenomen voor het einde van het jaar nog even een update te geven is het er gewoonweg niet van gekomen.
Ik mocht 22 november mijn revalidatie afsluiten in Rijndam, wat we in stijl hebben gedaan met een grote zak vers gebakken worstenbroodjes uiteraard. Het lopen gaat goed, er waren van mijn kant uit geen vragen meer en opbouwen kan ik thuis verder.
De weken erna ben ik nog wel enkele keren terug geweest naar Rijndam Orthopedietechniek omdat ik een erg vervelende kraak voelde in mijn C-leg en het gevoel had dat hij me afremde bij het lopen. Een leenknie kreeg ik om te testen en bij deze voelde ik geen kraak en geen remming. Er is dus besloten om mijn eigen knie op te sturen voor nader onderzoek. Ondertussen mag ik de leenknie blijven gebruiken en kan ik dus gewoon lekker vooruit.

Controle bij dr Vledder was ook in orde. Alles zag er keurig uit en ik ‘ga als een speer’. Hij was ook blij te horen dat ik voor mezelf de goede beslissing heb genomen en ik wordt in maart 2025 pas weer terug verwacht als alles goed gaat. Oppassen dat ik niet te snel en teveel ineens doe, je wil geen overbelasting!

Ik ben inmiddels lekker met de hondjes aan de wandel en let erop dat ik dus niet al te grote afstanden al ga lopen. Maar elke dag een fijne wandeling gaat gewoon prima. De rest van de dag ook nog lekker op de been en inmiddels met mijn moeder begonnen met aqua therapie. In warm water spierversterkende oefeningen doen. Dit voelt erg fijn en ons voornemen is dan ook dit straks 2 keer per week te gaan doen.

Maar ja, dan komen de feestdagen eraan, drukke dagen, veel kluswerk ook gepland in de 2 weken vrij en dan komt net nu de tegenslag.
Kerst was erg fijn, gezellig met ons familietje hebben we verse frietjes gebakken en gegeten en er is veel plezier gemaakt en herinneringen opgehaald.
De dag erna had ik wat lichte pijnklachten, en dat weet ik aan de drukte, veel en lang staan/lopen en op andere schoenen dan ik gewend ben… even een dagje rust en dan komt het wel goed.
Zaterdag nam de pijn gedurende de dag fors toe en lopen werd ook echt lastig. Rustig aan gedaan, maar omdat ik het niet helemaal vertrouwde toch even bij lotgenoten gecheckt wat zij dachten. Iedereen was eigenlijk vrij duidelijk: Bel even met Rotterdam! Zondagochtend eerste werk naar de SEH gebeld van het Erasmus en mijn verhaal gedaan. Ik zou in de loop van de dag terug gebeld worden, kon even duren. Mocht ik koorts krijgen of ziek worden dan moest ik direct terug bellen. Weer een dagje op de bank waar uiteindelijk toch verhoging op kwam zetten, ik voelde me grieperig worden en de fantoompijn ging door het dak. Dus toch teruggebeld en daar kreeg ik direct de arts aan de lijn. Ik mocht ‘even’ langskomen, maar omdat het niet bij de deur was kon ik het ook aankijken tot maandag op de poli. Ik zou oxycodon extra in mogen nemen om de pijn onder controle te houden en als de temperatuur boven 38,5 kwam moest ik alsnog bellen.

We besloten het er maar op te wagen, dus paracetamol, ibuprofen en hop… oxycodon erbij. Wat voelde ik me ellendig! Een suf konijn wat op de bank lag te stuiteren van de fantoompijn. Ik viel steeds in slaap en kon alleen maar liggen/hangen met 2 honden die dicht tegen me aangekropen lagen.
Na een slapeloze nacht kon ik maandag naar de poli komen. Temperatuur bleef gelukkig steken op 38,2 dus dat was oke.
Verhaal gedaan, alles nagekeken en behalve dat er vocht in mijn stomp zat en dat mijn lymfeklieren in de lies waren opgezet zag ze niets vreemds. Er werd een CT geregeld, waar ik ook direct terecht kon. Hieruit bleek gelukkig ook niets geks, geen infecties aan het bot of abcessen. Omdat de pijn, koorts en algehele malaise toch twijfelachtig waren moest ik nog even bloedprikken. Als de ontstekingswaarden te hoog waren kreeg ik uit voorzorg toch een antibiotica kuur. Opgelucht gingen we op weg naar huis.

Dinsdag werd ik gebeld dat ik inderdaad een kuur ging krijgen. Een stevige van 14 dagen die in ieder geval alles wat er zou kunnen zitten en gemist is zou bestrijden.
Na de kuur kom ik dan weer op controle op de poli.

Oud en nieuw was voor ons dus een rustige avond. Lichtelijk misselijk van de kuur en moe van de pijn van de afgelopen dagen lekker op de bank onder een dekentje tv gekeken. Manlief was ook druk geweest met klussen en had ook lange dagen gemaakt. Vuurwerk keken we vanuit de achtertuin, het was prachtig!
De nacht ging gelukkig wat beter en met het zakken van de koorts werd de fantoompijn ook steeds minder.

Inmiddels is de koorts helemaal weg, net als de fantoompijn. De pijn aan mijn stomp begint ook minder scherp te worden en het lopen is ook minder pijnlijk nu, dus de kuur doet zijn werk wel.
Wat het nu precies is geweest weet ik niet, het kan zijn dat er een infectie sluimerde die nog niet zichtbaar was, dat er ergens anders iets rommelde wat op mijn been is geslagen… het is gissen.
Hoe dan ook, nog even geduld en dan kunnen we vast weer lekker aan de wandel en het zwemmen.

Een haperende start, maar we gaan natuurijk voor een heel mooi 2025!
Ik wens jullie dan ook allemaal het allerbeste. Een mooi, liefdevol, gezond, actief of lui, gezellig 2025. Dikke knuffels voor wie ze nodig heeft en spreek jullie weer snel.

XXX