De week is weer voorbij! Cliché… ik weet het… maar zo is het wel! Afgelopen week heb ik weer hard gewerkt, al zeg ik het zelf 😉
Afgelopen donderdag druk geweest met traplopen oefenen. Ik moet de rem-functie van mijn knie uitvogelen en vertrouwen, nou… dat valt nog niet mee! Eerst ben ik met een opstapje op de loopbrug begonnen om het gevoel een beetje te krijgen. Hierna zijn we nog op de trap gaan oefenen. Het voelt nog steeds eng om te doen. Eenmaal thuis even een hapje gegeten en daarna toch maar even langs de huisarts voor mijn schouder. Na mijn val van ruim 4 weken geleden geeft mijn schouder steeds meer problemen. Ik heb me destijds op mijn elleboog opgevangen, waardoor mijn schouder de klap heeft gekregen. De fysio’s hebben er al een paar keer naar gekeken en 1 spiergroep voelt wel wat beter, maar de nare pijn blijft. Nu lijkt het er toch op dat mijn pezen een flinke klap hebben gehad, misschien zelfs wel scheurtjes hebben opgelopen, afgaand op de pijn die ze geven. Ik moet mijn arm echt een tijdje rust geven, ondanks dat dat lastig gaat als ik in mijn rolstoel vertoef. Gelukkig loop ik steeds meer, dus ik hoop dat er gauw verbetering optreed. Het zal wel tijd nodig hebben.
Vrijdag weer een middagje Tolbrug, waar Jan geen zin had in houtbewerken en ik liever iets anders deed, vanwege mijn schouder. Geen probleem, we splitsen de groep en ik ga met Jan en de fysio lekker weer buiten aan de slag. Wandelend naar de Livit straat en daar de letterlijke hobbels oefenen die we tegen kunnen komen. Hij daagde ons extra uit om zonder stok te lopen, kijken of ik de balans ook kon vinden en tips om netjes te lopen. Het ging me niet slecht af, maar dat verdient nog heel wat aandacht 😉
Traplopen, hellinkjes op en af, ongelijk terrein… het ging allemaal goed. Uiteindelijk nog op de brandtrap aan het oefenen geweest en toen zat ons uurtje erop. Het was behoorlijk warm, dus bezweet en wel terug naar binnen.
Het sportuurtje speelde we Boccha, een soort van Jeux de Boules maar dan met zachte zware ballen voor in een zaal. Hierbij kwam houding nemen, ballen oprapen enzo aan de orde. Op het laatst nog even wat belangrijke planning info doorgenomen en toen op naar huis.
Zaterdag een lekkere rustige rommeldag, de garagedeur geschilderd en daarna nog even mee naar de Decathlon geweest. Al lopend via de andere kant van de parkeerplaats de hele Decathlon doorgelopen en dat ging eigenlijk ook wel goed. We besloten dan ook om Zondag ochtend een wandelingetje te proberen.
Nou, Zondagochtend, hondjes aan de lijn en samen met Patrick aan de wandel. We hadden voor de grap Strava aangezet, zodat we konden zien wat naast de passen ook de afstand zou zijn die we zouden lopen.
Zoals je ziet helemaal happy met de gelopen ronde van 1,88 KM. We wandelde over grindpaadjes, asfalt, stoepen met ongelijk liggende stenen en een heel stuk over het gras. Het ging goed, ik voelde geen enkel pijntje en had nergens last van, behalve dat het veel energie vraagt! Maar dat het zo goed ging gaf me aan de andere kant ook weer heel veel energie!
Eenmaal thuis uiteraard even rust en alles gecontroleerd, maar er was geen drukplekje of irritatie te vinden. Tijd voor een verfrissende douche en daarna samen met pa en ma de waanzinnige race van Max zitten kijken.
Vandaag weer vol goede moed richting Tolbrug waar ik ook weer bezig ben geweest met traplopen. Het gewoon naar boven en beneden lopen met bijzetten van mijn voet gaat perfect. Maar naar beneden zou ik dus voet over voet (alternerend) moeten kunnen. Ik moet mijn prothese voet dan net over de rand van de traptrede zetten en dan met mijn goede been doorstappen naar de volgende trede. Doordat ik dan mijn gewicht op mijn prothese been heb, buigt deze geremd door. Dat betekend dat mijn prothese been waar ik volledig op leun dan heel langzaam doorbuigt zodat ik mijn gezonde been rustig kan neerzetten op de trede lager. Klinkt ingewikkeld, maar als mijn therapeuten er weer zijn zal ik eens vragen of ze het filmen. Het ging in ieder geval een stuk beter nu!
Bij de fitness ook nog op de hometrainer gezeten om te kijken of er problemen zouden kunnen zijn als ik zelf wil gaan fietsen. Ook dit zag er erg positief uit!
Nou, veel geoefend en gedaan! Volgende week krijgt Patrick vakantie, dan gaan we samen ook lekker wandelingetjes maken. Ik heb dan ook even een weekje revalidatie-verlof… dat heb ik wel even verdiend.
Voor nu gaan we weer even proberen om de heetste dagen door te komen.
Tot gauw allemaal!
Liefs