Er is weer een week voorbij gevlogen. afgelopen donderdag mocht ik naar LIVIT om mijn koker aan te laten meten. Met de liner aan stond ik in een loopbrug. Hier werd eerst een laag folie aangebracht rondom de liner en alles afgetekend. Hierna werd ik gegipst. Ook hier wederom veel streepjes tekenen en opmeten. Als het goed is is de koker deze week klaar.
Maar goed, na zondag samen met Patrick de bovenboel eens goed gepoetst te hebben, gingen we na het eten douchen en daarna lekker op de bank een serie kijken. Toen we naar bed wilde gaan, hupste ik zoals altijd vanaf de bank naar mijn rolstoel die naast de bank staat. Echter verstapte ik me en viel met mijn volle gewicht recht op mijn stomp.
Gelukkig waren Patrick en Colin in de buurt. De pijn was onbeschrijfelijk, ik dacht dat ik alles afgebroken had. Nadat het ergste wegzakte en ik op de koude tegelvloer zat, zagen we dat ik echt op de punt van mijn stomp was gevallen. Er zat een wondje. Ik heb nog even in een emmer koud water gezeten en daarna toch naar bed gegaan.
Geslapen heb ik door de pijn nauwelijks.
Vanmorgen voorzichtig toch gezwachteld en naar het revalidatiecentrum gegaan. Daar werd ik direct goed gecontroleerd. Conclusie is dat ik een zware kneuzing heb en even 2 weken terug ga in mijn traject.
De instrumentmaker heeft aangegeven dat ik de koker kan komen passen zo gauw ik de liner aankan. Aangezien ik daar best wat druk mee moet zetten op de kop van mijn stomp, zal dat dus even niet gaan.
Maar goed, naast de therapie nu dus rust en 3 X daags goed koelen en zwachtelen. Hopelijk dat ik dan snel mijn liner weer aankan!
Voor nu dus even een stapje terug… gaan we straks weer met vele stappen vooruit! 💪🏼🦿
