Mijn Beste Beentje Voor

Een kleine ingreep met grote gevolgen...

Tag: krukken (Pagina 1 van 8)

Weer even bijpraten

4 oktober 2022 / / 1 reactie

Goh, wat gaan de dagen toch snel voorbij!
Na mijn valpartij de laatste keer dat ik hier schreef, heb ik toch gebeld en kon ik direct diezelfde avond bij Livit terecht voor het opnieuw afstellen van mijn knie. Er is hard gewerkt, dingen aangepast en geprobeerd en het leek inderdaad beter te voelen, dus vol goede moed ging ik weer naar huis. Helaas was dat gevoel van korte duur, omdat ik nog steeds niet lekker kan lopen. Ik heb vaak het gevoel te struikelen of door mijn knie te zakken, omdat ik voor mijn gevoel teveel op mijn tenen loop? Ik weet het niet, maar mijn hoofd was er ook niet bij dus heb ik het voor even maar zo gelaten.

Inmiddels zijn we weer een tijdje verder en vorige week mocht ik naar de eerste afspraak komen bij team Frank Jol in Amsterdam. Alle papieren waren overgedragen en ik had van te voren aangegeven dat ik op het moment eigenlijk helemaal niet lekker kan lopen en dat ik zelfs weer te diep in mijn koker lijk te zakken. Ook lijkt mijn liner te ruim inmiddels. Frank zou dus bij de fysio even meekijken.
Ik had een gezellige taxirit naar Amsterdam, dus de tijd vloog. Eenmaal daar, de wandeling naar het ’tuinhuis’ waar de fysio zit. We hebben een fijn gesprek gehad en Frank legde me uit dat mijn koker voor een actieve levensstijl EN zeker in het begin van je prothese-leven eigenlijk helemaal niet goed is. Je kan wel lekker zitten en makkelijk naar het toilet ermee! Maar voor nu heb je weinig ondersteuning waardoor je “rijd in een auto met flinke overstuur” of dat je “fietst met platte banden”. De uitlijning liet ook te wensen over, ik zou er op dit moment niet veel meer mee gaan kunnen dan dat ik nu deed. Rondom huis en met krukken.
Zo gauw als de zorgverzekering akkoord geeft wil hij 3 intensieve dagen plannen waarin we gaan gipsen, koker passen, prothese uitlijnen en zorgen dat het perfect zit. EN… je gaat niet lekker zitten, maar wel heel veel beter lopen!!! Tot die tijd moet ik me er maar bij neerleggen, het is nu even zo, maar ook zonder prothese kan ik flink aan de bak.

Dat heb ik inderdaad gemerkt! Ik ga nu 2 keer in de week naar Amsterdam voor fysiotherapie en hydrotherapie. Bij de fysio werken we hard aan de nodige spiergroepen die ervoor gaan zorgen dat je straks stevig op 2 benen kunt staan en lopen. Bij de hydrotherapie wisselen we banen zwemmen af met oefeningen om je beenpieren sterker te maken. Goed voor je balans. De twee uur dat ik daar ben vliegen voorbij en het voelt ergens ook heel fijn om zo bezig te zijn. Even je gedachten verzetten, zeker in deze tijd.

Uitzicht op de atletiekbaan, sportveld en rechts de dug-out waar Frank zit.

Nou tot zover mijn update, met ware spierpijn getypt 😀
Tot gauw!

X

Het is weer maandag

18 juli 2022 / / Geen reacties

Weer een week voorbij! Afgelopen Vrijdagochtend een belletje van de revalidatie arts ter voorbereiding van de teambespreking komende donderdag. Niets dan lof, erg tevreden dus eigenlijk waren we ook zo weer klaar.

Vandaag was ik voor de verandering om 08.15 uur al op de Tolbrug! Als de therapie eenmaal begint, trek ik mijn prothese aan en begin ondertussen in de loopbrug wat heen en weer te lopen. Als Baukje er is gaan we met krukken de gang op. Dit gaat ook weer goed en ik mag al gauw lekker zelf rondwandelen. Jan en ik hebben dus hoofdzakelijk samen al kletsend door de gangen gestruind en de complimentjes die ons werden toegeworpen in ontvangst genomen. Erg leuk! Tussendoor nog met Baukje samen gekeken of mijn houding goed is en of ik voldoende steun pak als ik stilsta. Dit is allemaal perfect. Ik heb afgelopen weekend lekker met de rollator in de tuin meters gemaakt en op 2 benen gekookt. Oefening baart kunst.

Volgens Edwin is 1 kruk of wandelstok ook genoeg, en dat besef ik me ook, maar eerst maar eens even zo aan de wandel. Als Jan trap gaat lopen neemt Edwin me mee op sleeptouw. Dat ga jij ook eens proberen! Jan loopt keurig de trap op en af en dan zegt Edwin dat ik het ook maar eens moet doen. Ik geef 1 kruk aan hem en stap de trap rustig op en stap zo naar boven tot Edwin’s verrassing. ‘Nou’ , zegt hij, ‘Ik denk je pakt even een trede of 3’. Maar goed, dus ook weer naar beneden en dat ging ook prima. Toch wel prettiger dan op je billen moet ik zeggen.
Dan bespreken we het alternerend trap aflopen (voet over voet, zoals je eigenlijk normaal de trap afloopt) Jan moet dat goed kunnen omdat hij zijn knie nog heeft. Mijn prothese is hier ook voor geschikt en dat wil Edwin me even laten voelen. Het komt erop neer dat ik mij prothese voet halverwege over de rand van de trede neerzet en dan met mijn gezonde been een trede lager zet, terwijl mijn gewicht op de prothese drukt. Hierdoor gaat de rem in mijn prothese werken en zakt deze vertraagd door, waardoor je dus naar beneden kunt lopen. We hebben dit geprobeerd, maar het is nog erg eng om te doen. Eerst maar eens het volle vertrouwen in mijn prothese vinden. Wel erg grappig om eens te voelen, omdat ik echt dacht dat Edwin mijn prothese tegendruk gaf!

Na een dik uur flink gelopen en geoefend te hebben nog een uurtje fitness erachteraan en daarna lekker voldaan naar huis.
Hopelijk kan ik de komende dagen de draagtijd lekker opbouwen. Dan kan ik ook steeds beter wennen en oefenen. Vrijdag nog wat kleine aanpassingen laten doen aan de koker en knie. De koker mag nog wat lager gesneden worden in mijn lies en de lotus adapter ( waarmee ik mijn onderbeen kan draaien) wordt eruit gehaald om te kijken of mijn knieën dan iets meer op hetzelfde niveau uitkomen. We gaan het zien!

Eerst even deze 2 pittig hete dagen zien door te komen, doe het rustig aan en blijf genoeg drinken 😀

Aftellen…

19 april 2022 / / 5 reacties

Nou, het echte aftellen is begonnen. Vorige week kreeg ik het even Spaans benauwd toen ik verkouden werd… geen Corona, maar gewoon verkouden in combinatie met behoorlijke hooikoorts. Inmiddels is het een heel eind op zijn retour na de nodige glazen gemberthee, vele liters water en een lekker zonnetje.
De paasdagen waren lekker druk. Zaterdag met paps en mams in onze tuinen de grasmatten een goede onderhoudsbeurt gegeven waarna we lekker met zijn allen van heerlijke asperges hebben genoten. Zondag een dagje van rustig aan, genieten van de zon en de verjaardag van mijn zwager. Maandagochtend tenniscompetitie van de jongste en in de middag nog even aan het werk op de praktijk. Zo kunnen we vandaag dus thuis de boel aan kant ruimen.

Het lijkt wel nesteldrang 🙂
Bedden verschonen, alle was wegwerken, opruimen en de laatste dingetjes regelen. Nog 1 keer beide beentjes op de foto… wat zal dat er donderdag anders uitzien!

Morgenmiddag wordt ik gebeld, hoe laat ik in het ziekenhuis moet zijn. Patrick brengt me dan weg tot ik naar de OK ga. Hierna wacht hij thuis af tot ik terug ben en dan komt hij met Thomas en Jelle terug. Hoe alles gaat lopen weet ik natuurlijk niet, maar ik laat het maar op me afkomen.

Het wordt wel echt spannend nu, maar ik zie er niet tegenop. Hoop dat de ingreep goed verloopt en dat de pijn erna goed onder controle gehouden kan worden.

Zo gauw ik in de gelegenheid ben, zet ik hier de volgende update weer neer.
Ik wil wel iedereen bedanken voor de lieve appjes die ik nu al mag ontvangen, ik kan helaas niet de hele dag iedereen blijven beantwoorden, maar ze worden zeker allemaal met liefde gelezen! Doet me goed!

Dikke kus allemaal!

Weekendje weg!

4 april 2022 / / Geen reacties

Totaal onverwachts besloten we nog een weekendje weg te plannen. Achterliggende gedachte was dat zoonlief zijn langverwachte verjaardag(en) en gecancelde examenfeest toch een keer kon vieren. Daar er zo een 40 jongeren zouden komen, leek het ons een goed idee om daar niet teveel van mee te krijgen. Dus boekte manlief een weekendje in Noordwijk aan zee samen met mij, Jelle, Thomas en de hondjes. Het weer werd slechter en slechter naarmate de datum naderde, maar uiteindelijk kwamen we vrijdagmiddag aan en scheen de zon volop. Het was ijskoud, maar we hadden warme jassen en mutsen bij. Omdat het mijn verjaardag was, gingen we lekker een hapje eten bij een prachtige en gezellig drukke strandtent, Tulum genaamd. Het was allemaal heerlijk en we genoten ervan. Daarna terug naar ons appartementje en de hondjes die zich keurig hadden gedragen

De volgende ochtend op tijd al richting strand gereden en heerlijk met de honden aan het water geweest. Manlief sleurde me met rolstoel en al door het losse zand naar de waterlijn, zodat ik er ook een beetje bij kon zijn. We genoten van onze spelende honden, die heel wat kilometers hebben gerend aan het strand. Eenmaal bij de auto besloten we nog naar Zandvoort te rijden, om even bij het circuit te gaan kijken. We konden de Porsches goed zien rondrijden! Nadat we nog lekker van verse kibbeling hadden gesnoept, reden we terug naar ons huisje om op te warmen met lekkere soep. De middag sliepen de honden en hebben we lekker luierend op de bank doorgebracht. In de avond heerlijke burgers gegeten en daarna nog een keer lekker uitwaaien op het strand. De zon scheen onophoudelijk, maar de wind was ijskoud! We sloten de dag af bij strandclub The Beach met een heerlijke warme chocolademelk, lekker in de zon en uit de wind. Zondagochtend was het alles weer inpakken en opruimen, waarna we nog even naar Katwijk aan zee reden en daar het strand nog even opzochten voordat we ons weekend af moesten sluiten. Op weg naar huis kochten we nog enkele bosjes tulpen, om toch de lente een beetje in huis te halen. Het was een heerlijk weekend en we hebben ervan genoten. Thuis was ook alles weer lekker schoon en opgeruimd, wat helemaal top was! In de middag nog een optreden van onze jongste zoon, tijdens de Showcase. Elk jaar organiseert de drumleraar een zondag in het Citytheater waar de drumleerlingen hun kunnen mogen tentoonstellen. Op een echt podium in een mooie zaal compleet met spectaculaire lichtshow en vele mensen die komen kijken. Het was een geslaagd optreden!

POS

23 maart 2022 / / Geen reacties

Vandaag was het tijd voor de pre operatieve screening in het JBZ. Ik werd ontvangen door een verpleegkundige en zij liep met mij mijn vragenlijsten door, medicatie, het nucherheidsbeleid, de dag van opname en uiteraard werden mijn bloeddruk, longen en hart gecontrolleerd. Alles was in orde, dus de anesthesist werd erbij gehaald. Na een korte uitleg van hem, was het alweer klaar en ben ik goedgekeurd!

Op de dag van opname moet ik eerst bloed prikken, daarna ga ik naar de afdeling. hier krijg ik dan 2 glazen ranja en paracetamol. Ranja is om mijn bloedsuikerspiegel op peil te houden tijdens de operatie. In de ruimte voor de OK krijg ik een infuus geprikt, plakkers om mijn hartslag in de gaten te houden en een zuurstofmetertje. Hier zal wederom mijn been ‘gemerkt’ worden. Ook krijg ik een ruggenprik waar een infuus met pijnmedicatie aan wordt gehangen. Dit blijf ik ook ook na de operatie nog houden omdat het een zeer pijnlijke ingreep is, en ze op deze manier beter de pijn onder controle kunnen houden in de hoop dat ook vermindering van fantoompijn zal komen.

Na de operatie, als alle controles goed zijn en ik wakker ben mag ik terug naar de afdeling waar ik dan nog 3 dagen zal blijven alvorens ik naar huis mag (indien alles voorspoedig verloopt uiteraard)

Tijdens het wachten bij de POS heb ik zitten genieten van de prachtige bloesem bomen die uitbundig in bloei staan rondom het JBZ. Honderden bijen en hommels vlogen er rond!

We zijn weer een stapje dichterbij. Vrijdag komt Medipoint een trippelstoel aanmeten, zodat ik straks ook aan het aanrecht stabiel kan zitten met koken en tegelijkertijd makkelijk kan trippelen.

Inmiddels is alles doorgesproken en geregeld, dus kunnen we nu echt gaan aftellen. Volgende maand is het zo ver.

Pills, Pills, Pills…

17 maart 2022 / / Geen reacties

Pillen… ik heb er een haat-liefde verhouding mee. Jarenlang slikte ik maximaal pijnstillers als ibuporfen, naproxen, diclofenac, tramadol, morfine, oxicodon, allemaal in combinatie met het maximale aan paracetamol, maar met zo weinig resultaat dat dit niet opwoog tegen de bijwerkingen die ik al snel ervaarde.

Zenuwpijn, dan kom je op de groep anti-depressiva en anti-epileptica die zouden moeten werken. Maar ja, je zit er zo aan, opbouwen blijkt dan nauwelijks mogelijk omdat je ze niet goed verdraagt in hogere dosis en dan werken ze dus ook weer niet of nauwelijks.
Dus nu slik je die niet meer, zul je misschien denken… En daar zit het hem dus in.

Ik wil ze niet meer, maar ik kan er niet mee stoppen. Het wordt zo eenvoudig voorgeschreven, maar zie er maar weer eens vanaf te komen. Ik ervaar zeer heftige afkickverschijnselen, dusdanig dat de arts dus zegt, blijf deze lage dosis maar slikken, het kan geen kwaad… dan kun je altijd nog verder kijken.
Lekker makkelijk natuurlijk, maar niet echt een ideale oplossing!

Het mooie is dat er een apotheker is die met tapering strips werkt om je te helpen af te bouwen van dit soort medicatie. Zij maken strips met kleine zakjes afgestemd op jouw medicatie en waar deze medicatie gedurende 4 maanden volledig kan worden afgebouwd. Hoe mooi is dat!
Dus je gaat zoeken, informeren en inderdaad kunnen ze je helpen, maar niet alle zorgverzekeraars vergoeden dit. Kosten zijn zo’n 150 euro per 28 dagen per medicijn. Snel rekensommetje leert me dus dat ik zo’n 1200 euro kwijt ben om hiermee te beginnen. Ook mijn portemonnee heeft een bodem zeg maar, en ik zit net bij een zorgverzekeraar die hier niets mee doet. Er zijn al jaren kamervragen over dit onderwerp maar ergens zal het goedkoper zijn om de pillen voor te schrijven dan om je te helpen ermee te stoppen. Verklaart ook meteen waarom dit soort medicatie zo ontzettend veel geslikt wordt!

Maar goed, mijn pillendoosjes zijn weer gevuld, voor nu laat ik het even zo, juist met dat wat komen gaat. Als na de operatie en het herstel alles qua pijn rustig genoeg is ga ik er serieus werk van maken om van mijn medicijnen af te raken.

Ik schrijf dit ook een beetje om te laten zien dat er dus mogelijkheden zijn om van deze moeilijke medicatie groep af te komen. Er zijn ook zeker zorgverzekeraars die dit vergoeden, dus zit je in dit schuitje, aarzel dan niet en informeer ernaar!

De datum…

8 maart 2022 / / Geen reacties

De hele week had ik een gevoel dat ik vandaag, dinsdag 8 maart, een datum door zou krijgen voor de operatie.
Toen ik klaar was met werken, kon ik niet inloggen op mijn JBZ, dus eenmaal thuis keek ik even in de brievenbus en daar lag post van het JBZ!

Natuurlijk binnen gelijk even kijken en nu staat het vast.
21 april a.s. over 6 weken, ga ik geopereerd worden.

Zo zit ik in mijn rolstoel.

Nu de datum vast staat is er een soort van rust. Je weet waar je naartoe leeft nu en we kunnen hier thuis nog alles in orde maken (zijn nog druk met klussen en einde van de maand komen onze nieuwe meubels als het goed is… daarnaast zijn mijn zoon en ik nog jarig :))

Als er nog ontwikkelingen zijn dan lees je dat hier, ik tel de weken af!

Daar staat het…

7 maart 2022 / / Geen reacties

De vragenlijsten op mijn JBZ zijn ingevuld en nu is het wachten geblazen! De berichten over personeel van ziekenhuizen (waaronder natuurlijk het JBZ) met Corona, doen me beseffen dat het natuurlijk zomaar eens langer kan gaan duren.
Ik merk wel dat het, nu het zover is, het ook wel mag gebeuren. Zowel ik als mijn gezin en familie zijn er wel klaar voor, zo goed als dat kan uiteraard.

Als ik nu inlog op mijn JBZ zie ik dat ik op de planning sta… wachtlijst…

Spannend!

Groen licht!

1 maart 2022 / / Geen reacties

Vandaag is het zover, Corona is achter de rug en met een licht kriebelhoestje rijd ik met mijn mams richting het ziekenhuis. Ik krijg eerst een vaat onderzoek om de doorbloeding in kaart te brengen. Dit valt mee en we zijn daarna mooi op tijd bij de chirurg, waar ik ook direct naar binnen mag.
Hij heeft mijn dossier helemaal in zijn hoofd zitten en loodst me er kort doorheen. Uiteraard wordt ik op de risico’s gewezen, wat ik zal doen als ik straks geen been meer heb, maar nog steeds pijn? Hij merkt dat ik daar ook goed over nagedacht heb en niks aan het toeval overlaat. Hij vind dat ik een lange weg heb afgelegd en dat ik goed met hem en mijn revalidatiearts de puntjes op de i heb gezet.

Groen licht!

Dan kijkt hij mijn been na, tast goed af vanaf welke hoogte de pijn begint en is positief gestemd als hij merkt dat het huidgevoel net boven mijn knie goed is.
Hij legt uit waar hij gaat amputeren en wat hij nodig heeft om een goede gezonde huidflap te maken. Uiteraard in acht nemend dat ik straks met een prothese het meest positieve uitgangspunt heb.
Als ik ben aangekleed vraagt hij alles nog eens na, legt uit wat ik kan verwachten (na de ok ongeveer 3 dagen opname als alles goed gaat) Hij verwacht qua genezing geen problemen omdat ik in goede conditie ben en geen vaatproblemen laat zien. Oedeem onder controle zien te krijgen en houden is de grootste uitdaging, en dat gaat met zwachtelen of liners in overleg met de revalidatie arts.

Hij vraagt me wat hij zal doen… inplannen of???
Wederom antwoord ik met JA, ik wil!

Ik zal nog een pre operatieve screening krijgen, vragenlijsten moeten invullen en dan ga ik op de OK planning. Hij wil de operatie absoluut zelf uitvoeren en vermoed dat dit binnen een maand gaat lukken.

Nu wordt het dus spannend! Gaat het toch nog snel.

Lichte stress.

24 februari 2022 / / Geen reacties

Maandags na mijn consult bij de psychiater wordt ik nogmaals gebeld door mijn revalidatiearts. Hij vraagt me hoe het gaat en of ik al een afspraak heb bij de chirurg. Ik vertelde hem van niet, en hij kon zien dat het in behandeling was, dus als ik niets hoorde, moest ik donderdag even gaan bellen. Hij wenst me succes en belooft me te zien op de polikliniek als alles achter de rug is, het kan zomaar snel gaan als ik ben geweest bij de chirurg!

Ik besluit er toch even een telefoontje richting chirurgie aan te wagen en krijg een zeer vriendelijke dame aan de lijn. Ze had mijn verwijzing gezien en hij ligt op de stapel om besproken te worden. Later deze middag wordt ik al gebeld dat ik dinsdag 1 maart een vaatonderzoek krijg en aansluitend mijn consult bij de chirurg! Spannend!

Als ik zondag beneden kom is de jongste verkouden. Als ik een sneltest bij hem afneem niest hij me vol in mijn gezicht! We barsten in lachen uit, maar helaas, hij test positief… tja, dan zal ik ook wel aan de beurt komen!
In mijn achterhoofd tel ik uit, dat als ik 5 dagen later positief test, ik 5 dagen later, op maandag, uit quarantaine mag mits klachtenvrij. Dan zou mijn afspraak bij de chirurg dus door kunnen gaan.
Omdat ik dinsdag een rare keel heb, test ik, maar deze is negatief. Ik ga werken en merk dat ik meer en meer ga hoesten.
Woensdag test ik wederom negatief hoewel ik me grieperig voel. Donderdag (dag 5) sta ik op met koorts, een zeer lijf, hoesten, hoofdpijn en keelpijn. En jawel, ik test positief.

Ik overleg even met de huisarts, heb geen vervoer nu en wil mijn ouders niet onnodig blootstellen. Zij geeft aan dat ze een notitie maakt in mijn dossier, en dat ik na 5 dagen uit quarantaine mag mits klachtenvrij. De regels zijn bekend.

Nou, Patrick had 2 dagen cursus dus ik doe het maar op mijn gemakje, zodat ik hopelijk het weekend weer beter ben!

Omdat ik van meerdere mensen heb gehoord dat het zomaar snel zou kunnen gaan, ben ik alvast aan het voorbereiden op een ziekenhuisopname.
Ochtendjas, pyjama’s en nieuw ondergoed is binnen 😀

Laat de dinsdag maar komen!

« Oudere berichten

© 2025 Mijn Beste Beentje Voor

Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑