Een kleine ingreep met grote gevolgen...

Tag: ErasmusMC

Waar blijft de tijd…

Letterlijk! De weken lijken voorbij te vliegen. Sinds we zijn teruggekomen uit Valencia is de zomer zo een beetje aan blijven houden en hebben we eigenlijk steeds heerlijk weer. Terugdenkend dat ik met mijn eerste prothese voornamelijk in mijn rolstoel zou hebben gezeten afgelopen tijd vanwege de temperaturen, kan ik nu oprecht zeggen dat het heerlijk weer is, aangezien we nog steeds elke dag lekker wandelen en alles doen.
Onze badkamer moest aangepakt worden, dus dat betekende: slopen. Ik zag er enorm tegenop, zeker omdat we het allemaal zelf zouden gaan doen.

Het slopen en afvoeren werd door de mannen hier in huis gedaan, ondertussen kon ik met onze grasmat aan de slag (maaien, verticuteren, egaliseren en bemesten) Vorig jaar zat ik hierbij toe te kijken, nu kon ik het zelf!
Het werken aan de badkamer verloopt goed, heb aardig wat kunnen helpen hier en daar. Inmiddels hebben we het zwembad ook weer staan, zo kan er nu dus regelmatig een verfrissende duik genomen worden als de temperaturen weer eens oplopen. Ook de hondjes genieten hier met volle teugen van en springen er vrolijk mee in.

Al met al gaat het eigenlijk gewoon allemaal goed. Het gaat zeker niet vanzelf en ik moet echt wel werken om mezelf in goede conditie te houden. Inmiddels kan ik weer goed fietsen, wandel ik dagelijks, doe 2 keer in de week een groepsles in het zwembad en voel me prima.
Het stoma geeft wel nog steeds pijnklachten, dat gaat een beetje op en af. Soms een week of 2 weken dat het echt vervelend is en het lopen lastiger maakt, dan weer wat beter.
Mijn laatste controle, 11 juni jl, was goed. Bot zag er goed uit, dus geen zorgen voor een infectie. Pijnklachten die ik aangeef te voelen waren niet 100% zeker aan het stoma te wijden, dus nu ga ik eind juli een echo geleide injectie krijgen in de grote beenzenuw achter in mijn stomp. Hierna moet ik gaan wandelen en ervaren wat dit doet en of dit misschien wat van de klachten veroorzaakt. Ontstekingswaarden waren prima. Mocht dit niets uithalen dan gaan we kijken of er iets aan het stoma gedaan moet worden.

Afgelopen dinsdag had ik een terugkom afspraak op Rijndam. Ruim een half jaar na mijn Osseointegratie kijken hoe het er nu voorstaat.
Vanwege de NAVO top was ik op tijd aangereden, maar de snelweg was meer dan prima te doen. Echter in Rotterdam waren ze volop bezig (niet wetend waarmee?) Er werden zonder pardon rijstroken afgezet, enorm veel politiewagens overal en politie rende rond met vesten aan. Op het water volop politie, enorme helicopters cirkelde rond, evenals drones, het was best een beetje angstaanjagend om te zien. Door dit alles stond alle verkeer vast en heb ik ruim 1,5 uur in Rotterdam vastgestaan voordat ik op Rijndam aankwam.
Hier werd ik eerst gezien door de instrumentmaker, kijken of alles nog in orde is met prothese, pin en afstellingen. Dit was allemaal prima. Hierna een bezoekje aan de fysio. Hier moest ik de 6 minuten looptest herhalen en een test waar je moet opstaan, rondje lopen en gaan zitten.
Hierna werd er een tracker geplakt op mijn been om de activiteiten thuis een week te monitoren en kon ik door naar de revalidatie arts.

Ook hier was het prima, ik kreeg een recept mee met pijnstillende crème die ik kan gebruiken als het stoma pijnlijk is en ik actief wil zijn (uittesten of het werkt) en een crème met hormonen die het wildvlees groei zou moeten afremmen/verminderen. Dit gaan we dus de komende tijd proberen.
Daarnaast wordt er gekeken of er een aanvraag gedaan kan worden voor een badprothese zodat ik gewoon naar het zwembad kan, zonder gevaar voor mijn huidige prothese, en ik niet meer op mijn billen naar het water hoef te schuiven. Dat ik me ook gewoon daarna kan douchen en ook thuis weer staand onder de douche kan. Het maakt het ook weer mogelijk om aan het water te vertoeven met de honden en toch op de been te zijn en als we ergens verblijven dat ik dan ook zonder al te veel capriolen gewoon kan douchen en ‘spoelen’. Erg benieuwd wat hieruit gaat komen.

Voor nu gaan we lekker door, badkamer is een heel eind klaar, hopelijk kunnen we dit weekend de vloer erin leggen! Hierna kan alles opgehangen worden en kan er gedoucht worden in stijl 😉

Niet te vergeten dat we toch nog een weekje vakantie gepland hebben staan volgende maand. Jongste telg zal waarschijnlijk voor de laatste keer mee gaan, dus aan hem de keuze waarheen. Die was snel gemaakt, hij wilde naar Madeira (heb ik op tik tok gezien!) Dus zo gaat het gebeuren.
Genoeg om naar uit te kijken en ondertussen en met deze prachtige zomerse (tropische) dagen komt het helemaal goed.

Ik wens iedereen alvast hele fijne vakanties toe, geniet van het weer en van elkaar en tot gauw!

xxx

Nieuwjaar!

Ondanks dat ik me had voorgenomen voor het einde van het jaar nog even een update te geven is het er gewoonweg niet van gekomen.
Ik mocht 22 november mijn revalidatie afsluiten in Rijndam, wat we in stijl hebben gedaan met een grote zak vers gebakken worstenbroodjes uiteraard. Het lopen gaat goed, er waren van mijn kant uit geen vragen meer en opbouwen kan ik thuis verder.
De weken erna ben ik nog wel enkele keren terug geweest naar Rijndam Orthopedietechniek omdat ik een erg vervelende kraak voelde in mijn C-leg en het gevoel had dat hij me afremde bij het lopen. Een leenknie kreeg ik om te testen en bij deze voelde ik geen kraak en geen remming. Er is dus besloten om mijn eigen knie op te sturen voor nader onderzoek. Ondertussen mag ik de leenknie blijven gebruiken en kan ik dus gewoon lekker vooruit.

Controle bij dr Vledder was ook in orde. Alles zag er keurig uit en ik ‘ga als een speer’. Hij was ook blij te horen dat ik voor mezelf de goede beslissing heb genomen en ik wordt in maart 2025 pas weer terug verwacht als alles goed gaat. Oppassen dat ik niet te snel en teveel ineens doe, je wil geen overbelasting!

Ik ben inmiddels lekker met de hondjes aan de wandel en let erop dat ik dus niet al te grote afstanden al ga lopen. Maar elke dag een fijne wandeling gaat gewoon prima. De rest van de dag ook nog lekker op de been en inmiddels met mijn moeder begonnen met aqua therapie. In warm water spierversterkende oefeningen doen. Dit voelt erg fijn en ons voornemen is dan ook dit straks 2 keer per week te gaan doen.

Maar ja, dan komen de feestdagen eraan, drukke dagen, veel kluswerk ook gepland in de 2 weken vrij en dan komt net nu de tegenslag.
Kerst was erg fijn, gezellig met ons familietje hebben we verse frietjes gebakken en gegeten en er is veel plezier gemaakt en herinneringen opgehaald.
De dag erna had ik wat lichte pijnklachten, en dat weet ik aan de drukte, veel en lang staan/lopen en op andere schoenen dan ik gewend ben… even een dagje rust en dan komt het wel goed.
Zaterdag nam de pijn gedurende de dag fors toe en lopen werd ook echt lastig. Rustig aan gedaan, maar omdat ik het niet helemaal vertrouwde toch even bij lotgenoten gecheckt wat zij dachten. Iedereen was eigenlijk vrij duidelijk: Bel even met Rotterdam! Zondagochtend eerste werk naar de SEH gebeld van het Erasmus en mijn verhaal gedaan. Ik zou in de loop van de dag terug gebeld worden, kon even duren. Mocht ik koorts krijgen of ziek worden dan moest ik direct terug bellen. Weer een dagje op de bank waar uiteindelijk toch verhoging op kwam zetten, ik voelde me grieperig worden en de fantoompijn ging door het dak. Dus toch teruggebeld en daar kreeg ik direct de arts aan de lijn. Ik mocht ‘even’ langskomen, maar omdat het niet bij de deur was kon ik het ook aankijken tot maandag op de poli. Ik zou oxycodon extra in mogen nemen om de pijn onder controle te houden en als de temperatuur boven 38,5 kwam moest ik alsnog bellen.

We besloten het er maar op te wagen, dus paracetamol, ibuprofen en hop… oxycodon erbij. Wat voelde ik me ellendig! Een suf konijn wat op de bank lag te stuiteren van de fantoompijn. Ik viel steeds in slaap en kon alleen maar liggen/hangen met 2 honden die dicht tegen me aangekropen lagen.
Na een slapeloze nacht kon ik maandag naar de poli komen. Temperatuur bleef gelukkig steken op 38,2 dus dat was oke.
Verhaal gedaan, alles nagekeken en behalve dat er vocht in mijn stomp zat en dat mijn lymfeklieren in de lies waren opgezet zag ze niets vreemds. Er werd een CT geregeld, waar ik ook direct terecht kon. Hieruit bleek gelukkig ook niets geks, geen infecties aan het bot of abcessen. Omdat de pijn, koorts en algehele malaise toch twijfelachtig waren moest ik nog even bloedprikken. Als de ontstekingswaarden te hoog waren kreeg ik uit voorzorg toch een antibiotica kuur. Opgelucht gingen we op weg naar huis.

Dinsdag werd ik gebeld dat ik inderdaad een kuur ging krijgen. Een stevige van 14 dagen die in ieder geval alles wat er zou kunnen zitten en gemist is zou bestrijden.
Na de kuur kom ik dan weer op controle op de poli.

Oud en nieuw was voor ons dus een rustige avond. Lichtelijk misselijk van de kuur en moe van de pijn van de afgelopen dagen lekker op de bank onder een dekentje tv gekeken. Manlief was ook druk geweest met klussen en had ook lange dagen gemaakt. Vuurwerk keken we vanuit de achtertuin, het was prachtig!
De nacht ging gelukkig wat beter en met het zakken van de koorts werd de fantoompijn ook steeds minder.

Inmiddels is de koorts helemaal weg, net als de fantoompijn. De pijn aan mijn stomp begint ook minder scherp te worden en het lopen is ook minder pijnlijk nu, dus de kuur doet zijn werk wel.
Wat het nu precies is geweest weet ik niet, het kan zijn dat er een infectie sluimerde die nog niet zichtbaar was, dat er ergens anders iets rommelde wat op mijn been is geslagen… het is gissen.
Hoe dan ook, nog even geduld en dan kunnen we vast weer lekker aan de wandel en het zwemmen.

Een haperende start, maar we gaan natuurijk voor een heel mooi 2025!
Ik wens jullie dan ook allemaal het allerbeste. Een mooi, liefdevol, gezond, actief of lui, gezellig 2025. Dikke knuffels voor wie ze nodig heeft en spreek jullie weer snel.

XXX

© 2025 Mijn Beste Beentje Voor

Thema gemaakt door Anders NorenBoven ↑