Nou, de communicatie tussen pijnkliniek en de huisarts loopt alles behalve soepel (terwijl dit de bedoeling zou moeten zijn volgens de pijnarts) 2,5 week na mijn consult bij de pijnarts heb ik na dagelijks pogingen ondernemen door zowel huisarts, pijnarts als ik eindelijk een opstartschema voor de gabapentine gekregen…. en wel door de revalidatiearts doorgestuurd… Hoezo makkelijk met korte lijntjes?
Gelukkig reageert de revalidatiearts wel direct op mijn mail en gaat zij dan dus achter de pijnarts aan. Mijn afspraak bij haar heb ik laten verplaatsen naar eind juni, aangezien dan de werking en verdraagzaamheid van de gabapentine beter in te schatten is (ik kan in het positiefste beeld dan op 900 mg per dag zitten) Ze wil dan ook klinisch her evalueren, dus ik kijk er wel naar uit weer een bezoek aan haar te mogen brengen.
Maar goed, opbouwschema dus. Beginnen met 100 mg in de avond. Daarna is het de bedoeling om elke 5e dag met 100 mg op te hogen, eerst de ochtend erbij, dan de middag, dan de avond weer enzovoorts. Na elke ophoging heb ik de eerste 3 dagen behoorlijk last van duizelingen en niet lekker zijn, en tegen de tijd dat dit zakt komt de volgende ophoging š Maar goed, het is te doen, hoewel ik me alles behalve lekker voel en toch behoorlijk veel klachten heb.
Een zeurende hoofdpijn, 24 uur per dag, droge mond en ogen, wazig zien, problemen met mijn evenwicht wat resulteert in meer vallen (jawel eerste blauwe oog/wang en ontwrichtte bril is weer een feit) suf, vermoeid, wederom haaruitval, en draaierig. Enige voordeel is dat ik wel wat beter slaap, hoewel ik in de ochtend alles behalve uitgerust ben. Toch wil ik doorzetten, ondanks dat ik nu helemaal aan huis gekluisterd ben. Inmiddels zit ik nu sinds gisteren op 600 mg per dag en de twijfel slaat toe. Ik voel me echt niet lekker, heb last van mijn maag en mijn hoofdpijn wordt echt vervelend. Er lijkt ook geen greintje energie meer over te zijn, rondje stofzuigen en ik ben echt doodmoe. Misschien toch de volgende ronde wat langer tussen de ophogingen laten zitten? We gaan het beleven…
Geduld…geduld…maanden sluipen voorbij
Maar goed, hiernaast heb ik inmiddels last van 2 tennisarmen en nu beginnen mijn polsen dusdanig problemen te geven dat de huisarts me heeft doorverwezen naar een handtherapeut/ergotherapeut om te kijken wat er speelt en of er voor mij andere mogelijkheden zijn die de chronische overbelasting op mijn armen wat kan verlichten. Na 5,5 jaar op krukken begint mijn lijf nu echt tegen te sputteren en moet ik toch wel op gaan letten. Volgende week maar eens kijken waar dit op uit gaat komen. De afspraak bij de Tolbrug heb ik verplaatst zodat ik bij de arts kom waar ik graag zijn wilde. 17 juni mag ik daar mijn verhaal doen, hoewel ik nu toch wat twijfel omdat in Gent toch ook de deur nog op een kier staat. Maar je kan maar ergens een voet tussen de deur hebben š
Dan is er nog het hoofdstukje handbike! Ik heb een passing gehad via Uniek Sporten en een bijbehorende offerte om deze bij de gemeente in te dienen. Daar ging het dus al even niet zo lekker. Er moest overleg komen met de juridische afdeling en dan zou ik gebeld worden. hier gingen al 4 weken overheen. Bij MEE deelde ze me mede dat ik waarschijnlijk geen handbike combinatie ga krijgen, aangezien de gemeente zo moet bezuinigen dat alles onder een vergrootglas komt te liggen. Omdat dit voor mij geen noodzakelijke voorziening is, maar vooral om fit en gezond te blijven, zal dit er niet door gaan komen. Daarnaast is rolstoel verstrekking in eerste instantie een standaard rolstoel, wat ik kan begrijpen, echter kan daar geen (hybride) handbike aangekoppeld worden. Omdat ik nog kleine stukjes kan autorijden hier binnen Boxtel, is hier ook de noodzaak niet volledig. Maar goed, na 4 weken werd ik gebeld, was er nog steeds geen contact geweest met de juridische afdeling. Met de mededeling dat ze er deze week achteraan gaat en dat ik volgende week wordt teruggebeld, leg ik me maar neer dat er niets mee is gedaan. Ik heb aangedrongen op een snel antwoord. Als het een nee wordt, dan wil ik dat zo snel mogelijk zwart op wit ontvangen, aangezien ik dan kan kijken of er via Uniek Sporten een mogelijkheid is om toch te blijven handbiken.
Maar eerlijk is eerlijk… ik voel me als een zombie, dus zelfs handbiken is op dit moment een stapje te ver voor me
[post-views]
Geef een reactie