Het traject ging al snel van start na de startersdag! Inmiddels zit ik in de derde week. De eerste week leerde we alle behandelaren kennen en ook onze lotgenoten. Ik deel de groep met 4 super gezellige dames, allemaal met chronische pijn. Het klikt, we voelen elkaar goed aan. We krijgen een grote map met flink wat modules. Op maandagochtend, woensdagochtend en vrijdagochtend komen we bij elkaar en werken we aan de modules. Maandag is vooral met een psycholoog in combinatie met maatschappelijk werk, met vragen als, hoe vind ik mijn grenzen, wat voel je, wat doe je, wat zijn je gedachten en gevoelens. Hierna gaan we met psycholoog en psychomotorisch therapeut in een zaal werken. Ook hier staat voelen en ervaren bovenaan. We doen wat oefeningen om uit te beelden wat wordt bedoeld en wat dit met je doet. Veel informatie en erg vermoeiend maar ook verhelderend!

Woensdags hebben we meestal een uurtje fitness en een module met fysiotherapeut en maatschappelijk werk. Ook hier is het bespreken hoe we onze grens gaan bepalen en hoe we de pijn kunnen begrijpen en leren hoe het werkt. De fitness begonnen we met oefeningen voor conditie en kracht. We starten met een lage belasting en moeten met de borgscore goed bijhouden of we niet te hoog gaan uitkomen. Lief zijn voor jezelf 😉

Vrijdags hebben we ook weer een module met gesprekken en vullen we een rugzakje met opmerkingen die zijn gemaakt door onszelf of mensen om ons heen (door artsen bijvoorbeeld) Ook symbolische spulletjes komen hierin. Steeds kijken we wat we erin hebben en wat eruit zou mogen of wat moet blijven. Zo hopen we straks een verantwoord gevulde rugzak te hebben waar we mee verder kunnen. 
Hierna gaan we weer fitnessen. Als we een bepaalde oefening 3 keer hebben gedaan met een borgscore in het licht oranje maken we een opbouwschema voor de desbetreffende oefening. We starten dan op 80 % van wat we aankunnen. Hierna gaan we dit wekelijks een beetje opbouwen zodat we onze belastbaarheid kunnen verhogen. De eerste keer heb ik bepaalde been oefeningen gedaan waar ik uiteindelijk misselijk van werd, vanwege de piekende pijn. Heb hier lang last van gehouden en in overleg met een fysio besloten dat we die bepaalde oefeningen helemaal schrappen omdat ik daar niet lager mee kan beginnen. Ik doe nu heel licht wat leg Press oefeningen, rustig roeien en beginnen met hele kleine squats naast de arm, rug en buikspieroefeningen. Hiernaast mag ik voor het conditionele opbouwen de handbike gebruiken waar ik erg blij mee ben, daar ik volgende week eindelijk mijn eigen handbike mag ontvangen. Ik heb al lang niet meer gefietst, dus mijn conditie is echt laag nu, zo kan ik hem toch alvast wat opbouwen. Het fitnessen doet me goed, zolang ik mijn been niet teveel hoef te belasten. Het voelt lekker. 

De tijd vliegt, deze week kwam de man met de hamer leek wel. Ik ben echt doodop, veel pijn en mijn hoofd zit helemaal vol. Gelukkig heb ik gisteren even met mijn lieve buurvrouw een bakkie gedaan die zelf veel geleerd heeft over coaching in de breedste zin van het woord en zij begrijpt ook waar ik het over heb. Was fijn dit met haar te delen en te bespreken.

Ik heb nog een lange weg te gaan, nu ga ik eerst mijn huiswerk maken en morgen gaan we weer aan de bak!