Het feit dat de zenuwpijn nu weg lijkt te zijn, maakt me een beetje angstig om toe te geven dat de pijn in mijn knie er nog altijd is, evenals mijn prikkelende voet en pijnlijke scheenbeen. De pijnscheuten waardoor ik val… blauwe ogen, schaafwonden, kneuzingen en zelfs een hersenschudding tot gevolg. 

Hier moet toch iets niet goed gaan?

Fysio loopt ook een beetje vast met me, kan het niet verklaren en oppert dat ik nog eens in het Catharina ziekenhuis langs ga bij een arts die echte probleem knieën (protheses) aanpakt. Contact wordt gelegd…. ik wacht weer af!

Als kers op de taart is vorig jaar november de ziekte van Graves vastgesteld. Een te snel werkende schildklier. We proberen deze nu met medicatie onder controle te krijgen maar ook dat gaat niet van harte…. Wordt vervolgd, op de achtergrond 😉

[post-views]