Na mijn bezoek aan Nijmegen heb ik er echt wel even flink doorheen gezeten. Ik ben naar mijn fysio, Frans, gegaan en heb daar mijn hart gelucht. Hij heeft me ook echt gerust kunnen stellen dat ik me zeker niet aanstel en dat er echt wat aan de hand is. 
We praten veel, ik huil even lekker uit en ga dan met frisse moed naar huis. We gaan lekker even rustig de feestdagen door en in januari kijken hoe we het aan gaan pakken. Goed plan! Even geen getrek aan mijn lijf.

Als ik in januari weer bij de fysio kom, oppert Frans een nieuwe mogelijkheid. Hij heeft samengewerkt met een arts in het MMC die een zeer succesvol trial heeft lopen voor neurectomie in de knie. Frans denkt dat ik daar een geschikte kandidaat voor zal zijn en begint mijn knie af te tasten en af te tekenen. Er worden foto’s van gemaakt en hij gaat me in contact brengen met deze arts. 

Ondertussen trainen we rustig door en wacht ik mijn afspraak bij de arts af, benieuwd wat hij me kan bieden. De verhalen zijn positief, dus ik hoop dat hij me van mijn pijn kan afhelpen.

[post-views]