Nou, er is weer een week voorbij gevlogen. De tijd gaat zo snel… Afgelopen donderdag mocht ik voor het eerst in de prothese groep starten. Hier worden we in groepsverband klaargestoomd om onze eerste stappen te gaan zetten in de wondere wijde wereld. Ik zit in een groep met nu nog 3 andere patiënten met beenamputaties. We hebben ook gelijk afscheid genomen van 1 man, die zijn traject afsloot met een heus loop diploma!
We zijn in de oefenzaal gezamenlijk bezig met 2 gespecialiseerde fysiotherapeuten. We mochten weer met de airboot lopen, de nodige oefeningen doen en er was uiteraard ook plaats voor een lolletje. Hierna een korte pauze en toen startte de module mobiliteit. Hier leren we eigenlijk alles wat we willen kunnen zonder prothese, omdat je ook op deze manier zelfredzaam moet kunnen zijn.
In de middag moest ik nog even terug voor de teambespreking. Hier trof ik mijn revalidatiearts, mijn held, dr. Smit samen met fysio en maatschappelijk werk/coach. Er werd doorgenomen wat mijn gestelde doelen waren, waar de arts erg tevreden mee was. Het beloop van mijn traject gaat ook erg snel, wat hem niet echt verraste. Het doel wat de arts als notitie liet zetten was ook een hele mooie: Tamara kan over 6 weken 500 meter buiten zelfstandig lopen met prothese. WOW!
Maandag wordt mijn liner aangemeten en gaat mijn PPP naar de instrumentmaker zodat mijn prothese kan worden besteld. Dan zal ik op korte termijn een koker aangemeten gaan krijgen en gaat alles ineens in stroomversnelling. Ik heb er enorm veel zin in en kan niet wachten.

Vorige week stond toch nog onverwachts mijn verhaal in het Brabants Centrum. Henk had er een erg mooi stukje van gemaakt en ik heb enorm veel lieve, hartverwarmende en leuke reacties mogen ontvangen.

Uiteraard moest Monty met me mee op de foto, zoals hij altijd bij me is, zo ook hier 🙂

Nou, het is inmiddels weer weekend. Geniet ervan, het weer beloofd weer wat beter te worden!

Tot gauw weer!
Liefs XXX