17 september, 3 weken na mijn operatie mag ik eindelijk naar Rijndam om te gaan revalideren. Vanwege een gespleten bot mocht ik 3 weken absoluut niet belasten en gezien de pijn die ik heb gehad was dat ook niet iets wat ik überhaupt zou willen doen. Vorige week was ik bij dr. Vledder en hij was erg tevreden, de krammen mochten eruit en ik kreeg groen licht om te starten. Nu was het dus zover.
Ik was al lekker op tijd bij Rijndam, dus nog even tijd voor een bakje koffie. Nadat we de zaal ingingen even kennis gemaakt met de mede revalidanten en iedereen is echt super aardig, gezellig en behulpzaam. Dorien, de fysiotherapeute, nam me stap voor stap mee.
Heel spannend, ik mocht beginnen met een 20 minuten op mijn buik liggen! Nu lijkt dit niets, maar geloof me maar dat ik het voelde na die 20 minuten! De vers aangehechte spieren worden op rek gebracht en ondanks dat je denkt niets te doen, is het toch een soort van hard werken.
Hierna kreeg ik een ‘stubby’ op mijn pin geschroefd. Een soort van kunststof voetje waarmee ik het belasten moet gaan opbouwen.
Met dit voetje moest ik in de brug komen staan, het voetje op een weegschaal plaatsend. Vanwege mijn eerdere breuk mag ik dus maar langzaam opbouwen en mocht ik beginnen met 5 kilogram drukken. Dit betekend dat ik met het voetje 5 kilogram druk op de weegschaal mag geven. Dit moet ik 20 minuten volhouden in goed gestrekte stand. Het voelde vreemd, heel licht en toch na een tijdje ook weer zwaar! Erg apart.
Deze oefening moet ik elke dag 2 keer herhalen, dus ik kreeg een weegschaal mee naar huis om mee aan de slag te gaan.
Hierna kreeg ik een reeks spierversterkende oefeningen te doen. Allemaal erg licht zo op het eerste gezicht, maar Dorien bleef aandringen dat genoeg genoeg is! Ik moet niet te snel te veel willen. Deze oefeningen moeten thuis ook met regelmaat worden herhaald.
Als laatste kreeg ik nog een kunststof dop voor over mijn pin. Deze dop zorgt ervoor dat de lakens in bed heel blijven, eventuele broeken niet doorboord worden en dat ook de benen van manlief ongeschonden blijven 😉
Het erop schuiven was een eitje, maar de dop eraf halen was toch nog even spannend, aangezien dat niet meteen lukte. Maar na een paar keer had ik het door en nu gaat het zonder problemen. 
Aan het einde van de therapie nogmaals 20 minuten belastend staan en toen zat het erop! Het was eigenlijk ook een hele gezellige middag. Er hangt een hele ontspannen sfeer, wordt over van alles gekletst en de tijd vliegt voorbij. De dinsdag en vrijdag ben ik dus in Rotterdam, de rest mag ik thuis voortzetten.
Mijn planning is nu dat ik elke 7 dagen met 5 kilo extra mag gaan belasten, wat inhoud dat ik nu dagelijks 2 x 5 kilogram doe, volgende week dinsdag met 2 x 10 kilogram start en de week daarop met 2 x 15 kilogram etc.
Over 6 weken ga ik dan als alles goed gaat ‘aangekoppeld’ worden aan mijn prothese. Dan gaan we daar verder mee opbouwen tot het moment daar is dat ik mag gaan lopen.
Het wordt een langzame en lange weg, maar met het uitzicht dat ik volgende zomer op de been ga zijn ga ik deze met goede moed en veel energie tegemoet.
Vannacht slecht geslapen door de enorme spierpijn die ik voelde, dat is eigenlijk het ergste van deze periode. De hele heftige spierpijn die je gaat hebben. De spieren zijn allemaal opnieuw en op spanning vastgehecht, dit voelt ook erg ‘strak’ aan. Elk beetje wat je nu doet is een soort van aanslag hierop en dat voel je dan ook behoorlijk. Maar aan de andere kant is dat ook een goed teken, dat je spieren aan het werk gaan en sterker worden en daar doen we het voor!
Ik heb inmiddels een krukje op de juiste hoogte gevonden met de weegschaal erop, dus de eerste belastende oefeningen zijn gedaan. Het is niet veel, maar ik ben heel blij dat ik iets kan doen nu wat mijn herstel ten goede komt. 3 weken niets mogen doen is stiekem toch ook best lang 😉
Buiten dit alles is het litteken goed aan het genezen en ziet mijn ‘stoma’ (de opening waar de pin uitsteekt) er erg netjes uit. Ik verlies nauwelijks wondvocht en ook het schoonmaken 2 x daags is een kleinigheidje.
Al met al ben ik heel blij dat de eerste weken voorbij zijn, nu op naar beter!
XXX
