Een avondje gezellig met mijn ouders borrelen op de 20e verjaardag van mijn oudste zoon. Gesprekken gaan alle kanten op, en we vermaken ons prima! Zeldzame momenten in deze crisis.
Afgelopen weken ben ik min of meer in discussie met mijn huisarts vanwege mijn pijnmedicatie. Paracetamol en ibuprofen slik ik maximaal, soms morfine als het echt niet gaat, maar daar wordt ik heel erg naar van. Amytriptiline gebruik ik elke avond en daar kan ik wat beter mee slapen. Maar, mijn haren vallen letterlijk met handen vol uit. Eerst dacht ik dat mijn schildklier opspeelde. Bloed geprikt en alles was oke. Bijsluiters lezen en Google vertelde me dat er een kleine kans is op haaruitval door langdurig gebruik van Amytriptiline. Lijkt me het meest voor de hand liggend in mijn geval. Als mijn man me laat weten dat mijn haar inmiddels wel erg dun wordt op mijn hoofd, vraag ik of de huisarts misschien een alternatief heeft. Dat is erg lastig en volgens de huisarts kan het niet aan de medicijnen liggen, maar moet ik eerst maar eens vitamines ed laten controleren. Wederom dus bloed prikken, dit keer 8 buisjes voor een volledig bloedbeeld.
Gelukkig is alles prima in orde dus er is geen aanwijzing dat het ergens anders door komt. Pijnstress zou kunnen, maar mijn gevoel blijft toch naar de medicijnen wijzen, zeker ook omdat het als bijwerking (wel zeldzaam, maar ik ken mezelf… ik hang van zeldzame en onbekende bijwerkingen aan elkaar) bekend is. Omdat het niet al te veel tegen de pijn helpt besluit ik zelf te stoppen. Helaas voel ik me zwaar beroerd en blijkt dat ik af moet bouwen vanwege ontwenningsverschijnselen. Maar goed, met het afbouwen komt ook de pijn toch wat heftiger dan ik had verwacht terug. Naproxen, Diclofenac, tramadol, oxicodon, morfine… geen van alle kan ik deze langer dan een paar dagen verdragen. Anti epileptica en anti depressiva zouden volgens de pijnpoli ingezet moeten worden, maar dat wil ik niet. Ik heb me behoorlijk lang al heel suf en sloom gevoeld door de amytriptiline. Als we het er zo met zijn allen over hebben zijn we het er ook over eens dat het maar rotzooi is, al die medicatie. En je komt er ook niet meer vanaf, dus het kan nooit goed zijn voor je lever en nieren. Bijwerkingen zorgen voor nog meer medicijnen om de bijwerkingen te verhelpen, het lijkt een vicieuze cirkel. Inmiddels hebben manlief en ik op internet veel informatie verzameld en gelezen over wietolie als pijnmedicatie. Vele succesverhalen maar het zit zo in een hoekje verstopt vanwege het imago. Maar aan de andere kant is het een natuurlijk product, dus wat kan er fout gaan? 
Na veel speurwerk en tips op fora van andere pijnpatienten besluit ik de stap te maken en heb ik een flesje CBD-raw olie besteld om mee te beginnen. Advies is om THC olie erbij te gebruiken maar dat kan je niet zomaar bestellen vanwege de opium wetgeving. Begin maar eens met een rauwe CBD olie en bouw een spiegel op… geef het wat tijd en kijk wat het doet. Daarna kunnen we beter afstemmen op wat het beste past. Uiteraard wordt er hier al volop gegrapt door de pubers, maar vanmiddag komt mijn flesje binnen. Starten met 3 x daags een druppel en dan gedurende de opvolgende dagen voorzichtig opbouwen en kijken wat het doet. Er zijn veel succesverhalen van mensen die zelfs hun pijnmedicatie stop hebben kunnen zetten of hebben kunnen minderen. Dit zou fantastisch zijn. Hopelijk werkt het voor me en kan ik zo de komende maanden nog even wat comfortabeler doorkomen. Ik hou jullie op de hoogte! Wachtend op de reguliere zorg, wanneer die weer op gaat starten.
Mijn ouders en man hebben inmiddels alle begrip voor mijn beslissing en helpen waar mogelijk. Mijn vader rijd al jaren overal met me naartoe en hij beloofde me nu ook dat we dit gaan doen. Maakt niet uit waarheen, ik breng je. Het voelt zo enorm goed om hierover te praten en te voelen dat iedereen me zo steunt. Mijn pijlen zijn gericht op het najaar/volgend voorjaar om weer in het medische circuit te komen. Hopelijk ben ik niet te optimistisch!
[post-views]
